گفت‌و گو با سیده حمیده زرآبادی، نماینده پیشین مجلس و کاندیدای ریاست جمهوری در برنامه جامعه پلاس دو روز پیش از اعلام احراز صلاحیت‌ها در استودیو دیدارنیوز انجام شد، اما آنچه می‌بینید و می‌خوانید حرف زنان این کشور است که می‌خواهند رئیس جمهور شوند.
دیدارنیوزـ نسرین نیکنام: گفت‌وگوی دیدار در برنامه جامعه پلاس با سیده حمیده زرآبادی، نماینده مجلس دهم شورای اسلامی؛ زنی که برای انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام کرد، اما صلاحیت او و بسیاری از ثبت نام‌کنندگان احراز نشد، هر چند که او پیش بینی در دنیای سیاست را کار سختی می‌دانست، اما امیدوار به احراز صلاحیت‌ش بود.
این گفت‌وگو را می‌توانید اینجا، یوتیوب و آپارات ببیند.
او در پاسخ به این پرسش که فکر می‌کنید که در مجلس عملکرد موفقی داشتید که برای انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام کردید، می‌گوید: عملکرد مجلس با ریاست جمهوری متفاوت است، مجلس برایند یک کار گروهی و تبلور آن در قانون و مصوبات است و یک سری هم کار‌های انفرادی مانند پیگیری‌ها، نطق‌ها، سوال‌ها، تذکر‌ها و مطالبه‌گری‌ها است.
او معتقد است: با توجه به عملکرد و مصوبات مجلس می‌توان گفت که مجلس دهم به مراتب قوی‌تر از مجلس یازدهم بود در کار گروهی البته، اما در بحث فردی هم من تلاش کردم مطالبه‌گری داشته باشم، حقوق شهروندی را به رسمیت بشناسم و برایش تلاش کنم، اما اینکه نتیجه موفق آمیز بود یا نه را باید از مردم بپرسید.
سیده حمیده زرآبادی: ناامیدی، مردم را از پای صندوق رای دور کرد/ مجلس دهم به مراتب قوی‌تر از مجلس یازدهم بود/اگر رئیس جمهور عملکرد خوبی نداشت باید با اقتدار استعفا دهد
زرآبادی، خواسته مردم را مهم می‌داند و می‌گوید: رئیس جمهور باید بیشتر برای اجرایی شدن برنامه تلاش کند و صرف اینکه مطالبات را اولویت بندی کند فایده ندارد و آن را شفاف و واضح بیان کند و نکته مهم اینکه صرف بیان مشکلات کافی نیست باید راهکار داشته باشد.
نماینده پیشین مجلس همچنین در پاسخ به این پرسش که آیا در انتخابات ریاست جمهوری احراز صلاحیت می‌شوید، می‌گوید: در کار سیاسی پیش بینی کار سختی است، اما امیدوارم اتفاق بیفتد، بعد از انقلاب در بحث ریاست جمهوری زنان از نیمی از حق خود برخوردار بودند، یعنی می‌توانستند انتخاب کنند، نمی‌توانستند انتخاب شوند.
او تاکید می‌کند که حاکمیت باید حقوق زنان و مطالبات عمومی را به رسمیت بشناسد، زیرا این نادیده گرفته شدن باعث اعتراض مردم شد و تنها راه هم برای نشان دادن اعتراض رای ندادن بود، یعنی نا امیدی و عملکرد اشتباه کسانی که مردم به آن‌ها اعتماد کردند و آن‌ها به اعتمادشان پاسخ درستی ندادند، مردم را از صندوق‌های رای دور کرد.